Debris: 2013

BAZAARS στη Θεσσαλονίκη: FAIL

Συμπεράσματα ενός χρόνου...

Λοιπόοοον, έχουμε και λέμε! Μετά από ένα χρόνο περιπλάνησης σε διάφορα μπαζάρ της πόλης, κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: ΔΕΝ ξαναπάω. Ever.

Και για να κάνω και μια εισαγωγή: πριν από κανα δυο χρόνια ξεκίνησα κι εγώ τα Debris...Και αφού έφτιαξα τα πρώτα κοσμήματα, και τη σελίδα μου στο φβ, μαζί με λίγες καλές crafty φίλες, είπαμε να διοργανώσουμε ένα μπαζάρ, στο υπόγειο ενός μαγαζιού, γνωστού cafe-bar του κέντρου. Μόνες μας (πολλά thanx στη Cel Chan!). Έτσι λοιπόν, πήραμε τα τζιμπράγκαλά μας και στήσαμε τους πάγκους μας. Newbies στο άθλημα, φάγαμε την κρυάδα, αλλά όλοι οι φίλοι και γνωστοί μας στήριξαν, οπότε περάσαμε ένα όμορφο διήμερο!

Όλο αυτό ξεκίνησε με πολύ κέφι και ενθουσιασμό, αλλά τελικά... Τέλος πάντων, για να μην τα πολυλογώ, κάθε φορά που παίρναμε μέρος σε κάποια από τα "γνωστά" μπαζάρ της πόλης, ξενερώναμε όλο και περισσότερο...

Κι έτσι φτάνουμε στο φλέγον θέμα, τους λόγους της ΞΕΝΕΡΑΣ!

Ας τα πάρουμε ένα ένα:

1. ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

Το πρώτο και κυριότερο θέμα. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι όταν μας λέγανε για 70-80 ευρώ συμμετοχή (μας έχουν πει και 200!!!) δεν το σκεφτόμασταν καν (δεν τα είχαμε κιόλας). Άκομα και με 15 ευρώ συμμετοχή, η διαφήμιση του μπαζάρ είναι ανύπαρκτη (2 αφίσες στην πόρτα του μαγαζιού και ένα event στο φβ, that's all), η προσέλευση του κόσμου είναι μηδενική, άρα και οι πωλήσεις σου, και η υπομονή σου εξαντλημένη, και η κούραση μεγάλη. Οπότε δεν αξίζει ούτε δεκάρα. Για να μην αναφέρω ότι θα βγεις και ζημιωμένος, αν υπολογίσουμε τα προσωπικά σου έξοδα για φαγητό-καφέ-διάφορα ροφήματα, μιας και το 8ωρο θα το κλείσεις εκεί στάνταρ.

2.ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όπως ανέφερα και παραπάνω, η διαφήμιση είναι ανύπαρκτη. Ή στην καλύτερη των περιπτώσεων γίνεται την ίδια ημέρα με το μπαζάρ, ακόμα και την ίδια ώρα (κράχτες φάση έξω από το μαγαζί). Από πριν δεν υπάρχει περίπτωση. Και οι μόνες αφίσες που ίσως να κυκλοφορούν είναι μέσα στο μαγαζί, άντε και σε καμιά κολόνα απ'έξω. Και αυτές θα είναι 2-3. Όπου το κόστος της αφίσας είναι γύρω στα 1-2ευρώ. Σύνολο 4-6 ευρώ, ούτε καν 10ευρω. Και θυμίζω, το κόστος συμμετοχής για κάθε συμμετέχοντα είναι κατά μέσο όρο 20 ευρώ.

3.ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΩΝ
Ίσως κυριότερο και από το κόστος συμμετοχής. Όταν αναλαμβάνεις μια μεγάλη δουλειά, με πολλούς συμμετέχοντες, όπου ο μεγαλύτερος κερδισμένος είσαι εσύ ο διοργανωτής (τα χρήματά σου θα τα πάρεις, είτε πουλήσουν οι συμμετέχοντες, είτε όχι) το λιγότερο που οφείλεις να κάνεις είναι το να είσαι ευγενικός και τυπικός. Αυτό σημαίνει να απαντήσεις τουλάχιστον σε ένα ψωροemail. Ακόμα και αν έχεις να απαντήσεις άλλα 50. Από τη στιγμή που το ανέλαβες, έχεις την υποχρέωση να είσαι σωστός και εξυπηρετικός. Προς όλους. Δικαιολογίες του τύπου "δεν προλαβαίνω να απαντήσω σε τόσα πολλά email" ή "είχα πολλά παράθυρα συνομιλίας ανοιχτά και μιλούσα σε πολλούς" ή "το διοργανώνω όλο αυτό μόνη μου και τρέχω και δεν έχω χρόνο" είναι πολύ απλά ΜΠΟΥΡΔΕΣ. Τα χρήματα της συμμετοχής, όμως, όλοι οι διοργανωτές έχουν πάντα χρόνο για να τα πάρουν...

4.ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ
Ή αλλιώς face control. Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής τελικά, αφού δεν είναι η προτεραιότητα στις δηλώσεις συμμετοχής;Ε;;;Εεεεεε;;;

Εν κατακλείδι, αυτό που θέλω να πω είναι ότι πλέον το κάθε μπαζάρ που γίνεται, γίνεται μόνο για να βγάλει χρήματα ο διοργανωτής. Δεν είναι κακό, όλοι θέλουμε να βγάλουμε χρήματα, γι αυτό πάμε κι εμείς σαν συμμετέχοντες. Η διαφορά είναι ότι εμείς σαν συμμετέχοντες, δεν έχουμε σκοπό μόνο αυτό. Πάμε για να προβάλλουμε τη δουλειά μας, να γνωρίσουμε κόσμο και γενικά να περάσουμε καλά, και αν πουλήσουμε και κάποια δημιουργία μας, ακόμα καλύτερα. Όταν όμως ο διοργανωτής σου έχει ζητήσει προκαταβολικά τα χρήματα της συμμετοχής, και το μπαζάρ εξελίσσεται σε epic αποτυχία λόγω αδιαφορίας και κακής οργάνωσης, τότε είναι που καταλαβαίνεις ότι...ή ο γιαλός είναι στραβός ή εμείς στραβά αρμενίζουμε!

Αυτά!
Άντε goodnight!